Een MPO (Multi-fiber Push On) glasvezel patchkabel bestaat uit een connector en glasvezelkabel, en is een patchkabel voor glasvezeltransmissie met hoge dichtheid. De MPO-connector, onderdeel van de MT-serie connectorfamilie, is een multi-core, multi-channel, plugbare connector. De MT-serie ferules gebruiken twee geleidegaten met een diameter van 0,7 mm aan de linker- en rechterkant van het ferule-eindvlak, die verbinding maken met geleidepennen (ook wel pinnen genoemd) voor een precieze verbinding.

In vergelijking met andere connectoren zijn de belangrijkste kenmerken van de MPO-connector het compacte ontwerp en het hoge vezelaantal. Hoewel de MPO-connector dezelfde afmetingen heeft als de SC-connector, kan deze 12 of 24 vezels bevatten, waardoor aanzienlijk ruimte in de kastbekabeling wordt bespaard. Momenteel zijn MPO-connectoren verkrijgbaar in 8-, 12-, 24-, 48-, 72- en 144-vezel tellingen, waarbij 12- en 24-vezel MPO patchkabels het meest voorkomen. 40G MPO-MPO glasvezel patchkabels gebruiken doorgaans 12-vezel MPO multimode ferules, terwijl 100G MPO-MPO glasvezel patchkabels doorgaans 24-vezel MPO ferules gebruiken.

De MPO glasvezelconnector bestaat uit een optische vezel, mantel, koppelingsassemblage, ferule, pinnen, stofkap en meer. De pinnen zijn verkrijgbaar in zowel mannelijke als vrouwelijke versies. De mannelijke connector heeft twee pinnen, terwijl de vrouwelijke connector dit niet heeft. De verbinding tussen MPO-connectoren wordt precies uitgelijnd met behulp van pinnen. Bij het koppelen van de connectoren duwt een veer aan het einde van de ferule de ferule, waardoor deze op zijn plaats wordt vergrendeld met de adapter. Eén kant van de connectorbehuizing heeft een "sleutel", concaaf of convex, die de relatieve positie van de connectoren regelt, d.w.z. P1, P2, enzovoort. Een markering, een "witte stip" genaamd, op de connectorbehuizing duidt de insteekzijde van de connector aan.

Over het algemeen vereist een optische link twee optische vezels om het hele transmissieproces te voltooien. Polariteit verwijst naar de interconnectie-matching tussen de zender (Tx) en de ontvanger (Rx) uiteinden van de optische vezelverbinding.

Drie soorten MPO polariteitsclassificaties:

Type A (recht door): De vezelcores aan beide uiteinden van de patchkabel zijn in dezelfde positie gerangschikt, dat wil zeggen, 1 aan het ene uiteinde komt overeen met 1 aan het andere uiteinde, en 12 aan het ene uiteinde komt overeen met 12 aan het andere uiteinde. De sleuteloriëntaties van de twee uiteinden zijn tegengesteld, waarbij sleutel omhoog overeenkomt met sleutel omlaag.

Type B (geïnterlinieerd): De vezelcores aan beide uiteinden van de patchkabel zijn in tegengestelde posities gerangschikt. Dat wil zeggen, 1 aan het ene uiteinde komt overeen met 12 aan het andere uiteinde, en 12 aan het ene uiteinde komt overeen met 1 aan het andere uiteinde. De sleuteloriëntaties aan beide uiteinden zijn hetzelfde, dat wil zeggen, sleutel omhoog komt overeen met sleutel omhoog, en sleutel omlaag komt overeen met sleutel omlaag.

Type C (versprongen paren): Type C MPO patchkabels hebben aangrenzende vezelcores geïnterlinieerd. Dat wil zeggen, vezelcore 1 aan het ene uiteinde komt overeen met vezelcore 2 aan het andere uiteinde, en vezelcore 12 aan het ene uiteinde komt overeen met vezelcore 11 aan het andere uiteinde. De sleuteloriëntaties aan beide uiteinden zijn ook tegengesteld, waarbij sleutel omhoog overeenkomt met sleutel omlaag.

Drie polariteitsverbindingsmethoden gebruiken verschillende soorten MPO trunkkabels. Alle methoden vereisen echter duplex patchkabels om een vezelverbinding tot stand te brengen. TIA-standaarden definiëren ook twee verschillende soorten LC- of SC-duplex glasvezel patchkabels voor het voltooien van end-to-end duplexverbindingen: Type A-A (crossover) en Type A-B (recht door).